Na oddziale intensywnej terapii kijowskiego szpitala, w pierwszą sobotę miesiąca, o godzinie 10.50 odszedł do Pana brat Jan Matuszyk OMI. Przez ostatnie 10 lat posługiwał na Ukrainie.

Urodził się 15 sierpnia 1964 roku w Rajczy (diecezja bielsko-żywiecka). Po odbyciu nauki na poziomie podstawowym i zawodowym, rozpoczął pracę w Odlewni Żeliwa “Węgierska Górka”. Powołany do zasadniczej służby wojskowej, po jej ukończeniu pracował w kopalni węgla kamiennego w Rudzie Śląskiej. W 1992 roku podjął decyzję o wstąpieniu do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej:

Od początku pracy w kopalni pracuję w oddziale szybowym na stanowisku sygnalisty (…) Od sierpnia 1991 roku, [od] Światowego Dnia Młodzieży coś się zmieniło, tak jakby na nowo się narodziłem, czas zatrzymał się i widziałem, jak czas 5-cio dniowy równał się z półrocznym. Zacząłem poprawiać siebie i wiem, że muszę nauczyć się wiele, ale do tego potrzebuję przewodnika – Jezusa, ale tutaj jest zagłuszany – napisał 3 grudnia 1992 roku, zgłaszając się do misjonarzy oblatów.

Po czasie prenowicjatu w Smolanach (01.02.-12.08.1993 roku), rozpoczął nowicjat na Świętym Krzyżu, gdzie złożył pierwszą profesję zakonną – 8 września 1994 roku. Śluby wieczyste miały miejsce w Obrze, 8 września 1999 roku. W Polsce brat Jan Matuszyk posługiwał w: Zahutyniu (1998-2000) i Warszawie (2000-2010). Od lipca 2010 roku otrzymał obediencję na Ukrainę. Ostatnią placówką oblacką zmarłego oblata był Tywrów. Zmarł w wyniku ciężkiej infekcji koronawirusowej.

Uroczystości pogrzebowe nie są jeszcze ustalone.

R.I.P.